ممکنه این آخرین پست این وبلاگ باشه
احتمالا بهم بخندید، و حق هم میدم که بخندید چون واقعا مسخره است. ولی ما چهار نفری یه حس شهادتطوری داریم امشب. از دیشب من این حس رو داشتم البته. اگه شنبه یه پست دیگه گذاشتم یعتی قضیه کنکله و اینجانب بادمجون بم هستم :)
داشتم دنبال مداحی میگشتم برای مراسم تشییعم پخش بشه، دیدم هیچی برای زنان شهیده نیست! یعنی چی!!! مسئولین رسیدگی کنن لطفا. اگه کنکل شدن قضیه کنکل شد و شهید شدم اینو وصیت نامه شهید در نظر بگیرید و واقعا بیفتید دنبالش. من مداحی مخصوص خودم رو میخوام آقا. ترجیحا رسولی بخونتش، نریمانی و مطیعی هم باشه عیب نداره. از پویانفر خوشم نمیاد اما صداش خوبه. رو متن و محتوای مداحیاش نظارت داشته باشید اگه مورد قبول بود اجازه بدید برام بخونه. باتشکر
میدونم جو گرفتتم. ولی خو احتمال یه درصد هم باشه باید آماده بشم دیگه. هیچ وصیت نامه ای ننوشتم. شاید فردا حالا یه چیزی نوشتم، هوم؟ خواهرم حجابت، برادرم غیرتت...
میتونید هرجا نشستید بگید میخک از پاچهخاران نمایندگان مجلس و نمایندههایی که اجازه میدادن پاچهاشان خارانده شود در حد مرگ نفرت داشت. مردم متحد بشید این طاغوتهای شهرها و استانهامون رو بنشینیم سرجاشون! خواهش میکنم! اینا بعضی جاها واقعا دارن خدایی میکنن! هیچی هم جلودارشان نیست! فقط اراده مردمی میتونه....
اگه امام زمان رو دیدید سلام منو به ایشون برسونید. اگه تو قدس نماز خوندید برای منم دعا کنید. قول میدم منم عوضش شفاعت و این داستانها....
سکولار نشید. سکولار بازی جیزه. شیعه باید سیاسی باشه. کتاب زیاد بخونید. از کانالهای ایتا و تلگرام هیچی در نمیاد و به سواد آدم هیچ چیز خاصی افزوده نمیشه. صفایی حائری رو خودم فرصت نکردم بخونم اما شما بخونید. با یکی دوتا کتاب خوندن جو برتون نداره علامه دهرید و بینش کامل به حقایق هستی دارید. همیشه دنبال مطالعه و کسب علم باشید. ما علممون ار دینمون جدا افتاده. این دوتا رو بهم وصل کنید. اونقدر دانشمند شید که نظریههای علمی اسلامی قوی و دندان شکن ارائه بدید.
چقدر فضایی دارم حرف میزنم😂 بیاییم رو زمین. بچها نذارید فضای مجازی خرتون کنه. (وی شهیدهی چندان باادبی نبود) چه ایتا و کانالهای انقلابی باشه چه صفحات پر زرق و برق اینستا. همیشه بجنگید که عقل و قلبتون آزاد باشه و خودش بر اساس فطرتش تصمیم بگیره.
دیگه؟
به ازدواج سنتی گارد نداشته باشید. گارد مسخرهآیه. زرت و زرت قطع رابطه نکنید. اصلا هم مدال افتخار نداره. یکم تحمل داشته باشید. بچههاتون رو از سن کم ببرید سراغ ورزش. بهشون نگید که نویسندگی شغل نیست. اگه شهید شدم هرکس وصیت نامهام رو بخونه و جملهی "نویسندگی که شغل نیست" رو بگه پیش خدا گلگیاش رو میکنم. از من گفتن.
بقیهاش رو اگه عمری باشه تو نظرات میگم