چرا... چرا... چرا...

1399/12/14

21:40

پی‌نوشت: این پست بازنشر میشه، صرفا جهت یادآوری. هم برای خودم و هم برای شما. 

سلام

راستش خودم هم نمی دانم به چه کسی یا چه چیزی سلام می دهم. احتمالا تا آن زمان زبان های زیادی به دست فراموشی سپرده خواهند شد. جغرافیای زمین و مرزبندی کشورها تغییر خواهد کرد. ممکن است نسل من و همه ی کسانی که میشناسم به کل منقرض شده باشد. پس سلامم به هیچ شخص یا اشخاص خاصی نیست. حتی خطابم به انسان هم نیست که ممکن است انسان در فرایند تکامل شکل و شمایل بسیار متفاوتی به خود گرفته باشد. و من به هیچ وجه دوست ندارم با این موجود پیشرفته ی زشت که باقی مانده ی نسل بشرند و لابد در کثافت و جنایت غوطه ور شده اند هم کلام شوم.

می گویم سلام. با اینکه احتمالش زیاد است هیچکس این نامه را نخواند. شاید یک روز خاصیت مغناطیسی قطب ها تحت تاثیر عواملی تغییر کرده و الکتریسته به کل قطع شود. در عوض تکنولوژی های عجیب و غریب تری ظهور کنند. اینترنت در میان افسانه ها در قفسه ای بین اژدهای سه سر و غول چراغ جادو جای گیرد. وبلاگ که جای خود دارد! قطع به یقین تفاوتی که صد سال بعد با اکنون دارد صد برابر بیشتر از زمان حال با صد سال پیش است. با این حال به خود آن سال و آن زمان احتمالا نحس می گویم سلام.