این شعر زبان حال منه خطاب به دانشگاه گور به گور شده‌ی فرهنگیان 

امروز اونقدرررررر حرص خوردم که حد نداره

یه روز یه مسلسل برمیدارم، همه اون سالوس‌های انگل صفت و جانماز آب‌کش رو به رگبار می‌بندم

چقدرررررر خوشحالم که معلمم. تا عمر دارم شغلم رو نمی‌خوام عوض کنم. تو چهار دیواری کلاس فقط تویی و بچه‌ها. دنیای بیرون زیادی ترسناکه. اگه در محیطی مثل دانشگاه فلان فلان شده‌امون کار می‌کردم آخرش یا خودم هم یه ریاکار مکار میشدم یا یه قاتل زنجیره‌ای. 

نظریه نامحبوب: عمامه پرانی شغل شریفیه‌. خود جمهوری اسلامی باید رسالت مقدس پراندن عمامه‌ی نالایقان و حیوان صفتان رو بر عهده بگیره. اینطوری طلبه‌های شریف هم در امان می‌مونن از شر این گرگ‌های در لباس میش.