روایت خواهر مهدیه اسفندیاری در برنامه نوسان رو شنیدم. یاد خاطرات اسارت معصومه آباد و مصیبت‌هاشون برای حفظ حجاب افتادم. کتاب من زنده‌ام رو بذارید کنار صحبت‌های خواهر مهدیه اسفندیاری، می‌بینید صدام بعثی صد شرف داره به این فرانسوی‌ها :) 

یه جنایتی که زیاد ازش حرف زده نمیشه و من هرگز نمی‌تونم ببخشمش وارد کردن hiv به ایران توسط فرانسه است. دولت فرانسه وقتی متوجه میشه خونی که دارن آلوده به ایدزه استفاده از اون رو داخل فرانسه ممنوع میکنه. بعد؟ شرکت فرانسوی همون خون آلوده رو به ایران میفروشه :)

فرانسه رو هیچوقت در مقام دشمنی علنی با ایران نمی‌بینیم اما... همیشه مارموزانه و زیر زیرکی دشمنی‌اش کرده و به وقتش ضربه‌های بدی زده. از دشمنی که ادای دوست رو در میاره متنفرم :) از دیکتاتوری که ادای آزادی بیان در میاره متنفرم :) از ویترینِ لوکس و نقاب باپرستیژ اسرئیل متنفرم :) 

#مهدیه_را_آزاد_کنید 

+ آزاد هم نمی‌کنید اینقدر شکنجه روحی روانی‌اش ندید لعنتیا....

++ وزارت خارجه اگه یه جو عرضه داشته باشه باید مهدیه رو برگردونه. یا حداقل یه شرایط انسانی براش فراهم کنه. من حتی از شنیدنش داشتم آب میشدم. فقط یه زن می فهمه اون شرایط از مرگ بدتره...