۱_ مهیار برای غدیر بهترین نماهنگش رو درست کرده بود. خیلی ذوق داشتیم واسه پخشش. هم صدا سیما هماهنگ شده بود هم بزرگترین مراسم‌های شهر دعوتش کرده بودن بیاد بخونه. یهو چی شد؟ جنگ! همه‌ی اون مراسمات لغو شد. صدا و سیما هم دیگه پخشش نکرد. 

۲_ برای این جنگ بهش سفارش یه نماهنگ تازه دادن. یه شعر درجه یک نوشت و رفت خوند. همون روزی که آهنگ ساز آهنگش رو داد عراقچی زد توقف جنگ. اون سفارش هم رفت رو هوا. معلوم نیست دیگه بخوان یا نخوان‌. اصلا معلوم نیست مذاکره بشه یا... الان تکمیلش هم بکنه دیگه داغ بودن قبلی رو نداره. 

۳_ تا من بیام و در یک نامه سرگشاده (پست قبل) توضیح بدم چرا رویکرد صدا سیما باعث ایجاد احساسات منفی در مردم شده، اون احساسات از بین رفتن دیگه. صدا سیما هم رویکردش رو نسبتا بهتر کرد. 

این سرعت گذر زمان باعث میشه هرچیزی مربوط به مرحله قبلی بوده خیلی زود بی‌معنی بشه. حس تنبل‌های زوتوپویا رو دارم :)