چهار سال گذشت. داغش هر سال تازه‌تر میشه و غمش رفته رفته عمیق‌تر.

 بچه‌ها یتیمی سخته، بی‌پدری خیلی سخته. اونقدر سخت که نمیتونم وصفش کنم.

فقط میتونم بگم بمیرم برای دل اون دخترک سه ساله... درد ما کجا، درد شاهزاده خانوم کجا... شاید این اتفاق افتاد تا ما تصمیم بگیریم بمیریم برای دل خانوم رقیه...

اگه اکانت نی‌نی سایت داشتم میرفتم اونجا سوال میپرسیدم ولی ندارم. به مامانم هم زنگ زدم جواب نداد. فلذا دل به دریا زده و کار خود را کردم. 

به حبوباتم سیر زده بودم که حشره نزنه. و دیروز رفتم سر وقت لوبیا چیتی دیدم تاثیر چندان مثبتی نداشته. اما نمیشد که بیخیال اون همه لوبیا شد. نشستم حشراتش رو جدا کردم. شستمشون. گذاشتم یه روز خیس بخوره. بعد تک تک لوبیاها رو چک کردم اونایی که حس کردم حشره دارن یا توشون خالی شده بود رو انداختم دور، باقی‌اشون رو گذاشتم رو گاز داره میپزه. پر واضحه که ممکنه چندتا حشره جا مونده باشه داخل لوبیاهای مخفی به ظاهر سالم. امیدوارم وقتی می‌جوشن حشرات ضدعفونی بشن. ولی اگه نشدن، خب حلال کنید دوستان :`)

اگر بار گران بودیم رفتیم. اگر نامهربان بودیم رفتیم. :`)

پ‌ن: فقط اینکه این موضوع رو به مهیار نمیگم قتل عمد محسوب میشه؟ میخوام بدونم اون دنیا تو راسته قتل عمدی‌ها نگهم میدارن یا تو محله قتل غیرعمدی‌ها.

مینویسم که یادم بمونه و بعدا به خودم یاداوری کنم چقدر پای تصمیمم موندم. امروز تصمیم گرفتم برای آدم‌ها همونی باشم که دوست داشتم همچین کسی رو داشته باشم :`)