شده تاحالا کارت گیر کسی باشه اما عزت نفست بهت اجازه نده ازش کمک بخوای؟ کارم گیر سین میمه ولی شدیدا ازش دلخورم چون بهم نارو زده. چی کار کنم؟ برم بهش رو بندازم؟ گلگی هم نمیتونم بکنم چون موقعیتش رو ندارم‌. فقط میخواستم ایگنورش کنم اما آخه کارم گیره... 

خدایا هیچ بنده‌ای رو تو آمپاس نذار 

باتشکر. آمین

تو که رفتی نوشتم آسمان روی سرم خراب شد. 

بعد از رفتنت این اتفاق مکررا افتاد. انگار تو ستون آسمان من بودی. همین که رفتی این آسمان فقط بهانه میخواست برای خراب شدن. اتفاق پشت اتفاق. تلخی پشت تلخی. 

از حقیقت رژیم بعث اسد می‌خوانم و می‌رسم به سبک تعامل تو با آنها، غرق حیرت میشوم. 

از کنشگری‌ و سیاستت در عراق میخوانم، پر بغض میشوم. 

از سبک زندگی‌ات میشنوم، خراب میشوم. 

من احساسی نگاه نمی‌کنم سردار، هرچه عقل و منطق بیشتری به کار میبرم تو را ابرقهرمان‌تر می‌بینم. بعد می‌فهمم که گرفتن انتقام تو کار آدم‌های معمولی نیست، ابرقهرمان می‌خواهد. سردار می‌خواهد. توقع بی‌جایی از مسئولین داشتم...چ

اوضاع جهان خوب نیست ابرقهرمان من. حال دنیا خوب نیست. نگاه به شبکه‌های صدا و سیما نکن. این "حرم" در وضعیتی معلق بین مرگ و زندگی است. سردار راستش خیلی تنها شده‌ایم. و فقط تو میدانی این خیلی چقدر عمق دارد. آنقدر عمیق که بیش از نیمی از کسانی که این جمله را می‌گویند(من جمله خودم) در دسته اول شخص جمع راوی حساب نمیشوند. 

میشود به امام بگویی پس کی می‌آید؟ چقدر تنهاتر شویم که رحمش بگیرد؟ 

مهمل می‌گویم؟

خرابم سردار

کمکم کن 

**سلام و عرض ادب به همه شما عزیزان،**

این اولین پستی است که قصد دارم با کمک هوش مصنوعی در وبلاگم منتشر کنم.  

راستش، روند کار اینگونه است که من صحبت می‌کنم، هوش مصنوعی آن را به متن تبدیل می‌کند، سپس خودم متن را ویرایش کرده و پس از آن از آن درخواست می‌کنم تا تصحیح نهایی را انجام دهد.

شاید بدانید یا ندانید، اما قبلاً بارها گفته‌ام که نسبت به هوش مصنوعی نگرش منفی و بدبینانه‌ای داشتم. به هیچ‌وجه دیدگاه مثبتی به آن نداشتم و حقیقتاً این نگرش من هنوز هم به نوعی وجود دارد. هنوز نمی‌توانم به طور کامل به آن اعتماد کنم و حس ناخوشایندی از آن دارم. به نوعی از این که ممکن است جای انسان را بگیرد و حتی تهدیدی برای بشریت شود، احساس نگرانی می‌کنم.  

**"به یاد دارم که وقتی جوان بودم  

به هر چیز نو، از دل ترس داشتم."**  

(حافظ شیرازی)

اما امروز در کارگاهی که حضور داشتم، اطلاعات جدیدی درباره این فناوری دریافت کردم که نگرش مرا تغییر داد.  

به طور خاص، متوجه شدم که هوش مصنوعی می‌تواند زندگی ما را بسیار ساده‌تر کند. بسیاری از کارهایی که قبلاً برای انجام آن‌ها ساعت‌ها وقت صرف می‌کردم، حالا در عرض چند ثانیه انجام می‌شود.  

**"هر که را دوست داری، از دلش بگذرد.  

هر که را دشمن داری، از دلش نگذرد."**  

(فردوسی)

به ویژه در زمینه‌های علمی، نوشتن مقالات و گزارش‌ها و مسائلی از این دست که نیاز به جستجوی منابع و رفرنس‌ها دارند، این تکنولوژی می‌تواند کمک شایانی به ما کند. برای من که یافتن رفرنس‌های مناسب همیشه دشوار و زمان‌بر بوده، این امکان واقعاً مفید است.

**"عقل و هوش در پی حل مشکل‌هاست  

تا که دلسوزی بگذرد از کارها."**  

(حافظ شیرازی)

پس به نظر می‌رسد که باید دیدگاه خود را تغییر دهم و پذیرای این واقعیت باشم که بشریت به سمتی می‌رود که استفاده از هوش مصنوعی در بسیاری از زمینه‌ها اجتناب‌ناپذیر است.

**"همه چیز به تغییر و تحول است  

جهان در دست تقدیر است."**  

(فردوسی)

و در نهایت، این پست را به شما تقدیم می‌کنم.